chor., wyk.: Wiola Fiuk, Patryk Gacki / współpraca: Laura Adel, Kate van Dalls / Zrealizowano ze środków miasta Gdańska w ramach Stypendium Kulturalnego / premiera 31.5.2022 Klub Żak / 45 min.

Uwaga! Spektakl 18+

Opis spektaklu:

Punktem wyjścia do namysłu nad spektaklem jest postać Kalibana- antybohatera sztuki W. Szekspira pt. "Burza". Autor spektaklu wchodzi w dialog zarówno z dramatem, jak i innymi tekstami kultury, by dokonać pewnego rodzaju charakterystyki współczesnego "kalibaństwa".

Pan Zaraz – spektakl nominowany w kategorii "Najlepszy spektakl teatru tańca" Gazety Świętojańskiej. A tak, pisze o nim Anna Jazgarska w kwartalniku Nietakt!: „Warto było czekać na najnowsze przedstawienie Patryka Gackiego i Wioli Fiuk (…) Imponuje ich wewnętrzna spójność, znakomita pod względem konsekwencji semantycznego wywodu i choreograficznego pomysłu (…) co rusz ujawniają się w nim pokłady wyrafinowanego humoru, przekornego, prowokującego.”

"Ich atutem jest płynność, pomysłowość i inwencja, to w jaki sposób mogą splatać swoje plastyczne ciała w całkowitej harmonii ze sobą. Podobnie jak w przypadku olimpijskich pływaków synchronicznych, pojawia się totalna symbioza, zanurzenie w siebie i to, co widzimy w harmonii ruchu, zaufania, zależności i wspólnoty. To, gdy wchodzą w interakcję poprzez formę, w której się wyróżniają, to, co zostało rozmyte zalewem tropów, staje się znaczące, szczere i hipnotyczne". Pisała z kolei Penny Sheftor (Shakespeare Daily) w czasie Festiwalu Szekspirowskiego.

Dzikistyl Company - teatr założony w 2010r. przez Wioletę Fiuk i Patryka Gackiego, profesjonalnych tancerzy i choreografów z bogatym dorobkiem artystycznym. Współpracują z teatrami dramatycznymi (m.in. Teatr Wybrzeże w Gdańsku, Teatr Jaracza w Olsztynie), z Teatrem Muzycznym w Gdyni, pracują dla telewizji i reklam. Byli finalistami You Can Dance i choreografami Got to Dance. Tworzą w obszarach teatru tańca, teatru dramatycznego, tańca estradowego oraz performansu, a także zaangażowani są w działalność edukacyjną. W swojej twórczości stawiają nacisk na pogłębioną refleksję nad ruchem, tworzenie kontekstów dla jego zaistnienia oraz kształtowanie indywidualnego języka somatycznego.